zondag 17 maart 2013

Beijing night out.



Onverwachte kosten

Vrijdagavond voor het eerst gaan feesten in Beijing. We vertrokken in Barstreet. 
"20 Yuan voor een pintje" werd er buiten geroepen.  Het was een leuk cafeetje met live- band.  
Maar er zaten alleen maar Chinese mensen in het café dus weinig contact en  we wilden verdergaan naar een andere bar met meer vreemdelingen . We vroegen de rekening. 240 Yuan zei de kerel..
 wij hadden zoiets ja NOT.!! We legden 60 op de tafel en gingen naar buiten. Die Chinees in alle staten achter ons aan en hij begon te schreeuwen en te roepen en nam Glenn vast bij de arm en wilde hem niet lossen. 
Ik hield voet bij stuk en bleef roepen dat hij maar 60 kreeg. Toen kwam een oudere collega van de garçon naar buiten en hij zei ‘ok ok’ ze lieten ons gaan AFZETTERS!.


Party time

Club cargo
Even verder kwamen we een Braziliaanse  en een Nederlands meisje met wat vrienden tegen. Ze namen ons mee naar jeugdbar Smugglers waar je bijna alles aan 10 yuan het stuk kon krijgen . Fantastisch.! Gelukkig hadden we ons niet laten doen bij het eerste cafe. Die Braziliaanse was snel weg maar wij hadden alweer nieuwe mensen leren kennen een groep Fransen, een Belg en nog een Nederlandse. toffe mensen. Een van hun was jarig en het is altijd goed om een reden tot feesten te hebben.  Ze hebben ons de leukste cafés en hipste clubs laten zien in Beijing. In Cargo,  onze laatste halte ontmoette ik een rijke Chinees, hij wou vrienden met me worden maar kon zeer slecht Engels. Hij bestelde tot wel twee keer een whisky voor mij. Die we dan ook naar Chinese gewoonte ad fundum leegkletsten... Om half 5u ging de tent dicht dus moesten wij eruit. We zijn dan iets gaan eten in de pub. Ik moest buiten even gaan uitwaaien van de whisky, het waren stevige glazen. Toen moesten we de metro op maar die ging pas open om half 7 dus daar hebben we nog ff moeten wachten. Het was me een nachtje…...


Metro is closed.

Zaterdag

Een paar uur later werd ik al wakker van de schilder die onze living aan het schilderen is. We konden geen kant uit in het appartement dus zijn we naar het hart van Beijing gegaan het Tian’anmenplein en het huis van het volk hebben we bezichtigd. Het spijtige is dat we niet op het plein mochten...  het was helemaal afgesloten (tegenvaller). Voor de verboden stad hadden we niet genoeg tijd meer dus zijn we naar een parkje gegaan. Even ontsnappen aan de drukte van de stad deed wel deugd.
Bij de Mao man.




Zo gelukkig als een kind.

Een fiets!

Zondag ben ik met Wanne een fiets gaan kopen. We hebben wel 3uur naar een fietsenwinkel moeten zoeken. Maar de aanhouder wint en na veel vragen en zoeken vonden we de fietsenwinkel. Toen ik de eerste kilometers op mijne fiets kon rijden was ik echt diep gelukkig. Nu kan de fun beginnen.!

1 opmerking:

  1. Dag Toon,

    Leuk om al je verhalen zo te lezen. Het plein was idd afgesloten. Wij hadden dat op het nieuws gezien. Het jaarlijks volkscongres heeft net plaats gehad. Alle chinese parlementsleden hebben twee weken samengezeten vandaar dat jullie er dus niet opkonden. Onze interesse voor Peking is anders niet zo groot maar als we nu Peking of China horen in 't nieuws zijn we natuurlijk extra aandachtig. Je moest is in beeld komen... Wij maar zoeken :-) Vele groetjes en nog veel plezier ginder. Anneke

    BeantwoordenVerwijderen